دوستان خوب من اصرار دارند وبلاگم رو به روز کنم. خودمم خیلی دوس دارم اینکارو بکنم. اما این وبلاگ خیلی منو اذیت کرد و احتمالا باز هم بکنه. تنظیماتش ناجوره و گاهی نظراتی که برام میذارن رو نشون نمیده.

توی این مملکت اگه چیزی درست باشه باید برای ادم سوال برانگیز باشه. 

اخرین مطالب یادتونه راجع به علامه بود؟ باید بگم دانشگاه و تمام محیطهای وابسته به دانشگاهه علامه در نهایت مزخرفی و نقص هست. انقدر مسائل ازار دهنده و ناجور زیاده که دیگه به این مسئله عادت میکنی و حتی دلت نمیخواد اعتراض کنی چون میدونی باید کلهم اجمعین علامه خودشو تغییر بده تا کمی باب میل بشه.

بذارید یکم از مشکلاتش بنویسم دلم خنک شه:

از خوابگاه شروع میکنم: اول اینکه اینجا باید با یه مانتو مقنعه وارد بشی با مانتو مقنعه خارج بشی حالا میخواد تو جایی که میری عروسی باشه، تئاتر باشه،مجلس عزا باشه، مسافرت باشه و....... من هم نامردی نمیکنم 10 متری خوابگاه جلوی چشم همه نامحرمان کوچه مقنعمو در میارم و روسری میذارم یا بالعکس......

خوابگاه اینترنت وایرلس داره اما از اونجایی ما دو تا پاداریم و یه سیم بهمون وصل نیست باید بریم یه جایی که این وایرلس نشسته و خودمونو بهش وصل کنیم و اونجا هم نمازخونه و سالن مطالعه انور حیاطه. مثلا تصور کن، دارم روی یه مطلب توی تختم که طبقه دومه دارم کار میکنم میخوام ببینم فرضا سال فلان چیز چیه باید از تختم بیام پایین حجاب بگیرم(آخه ما تو خوابگاهم باید با حجاب باشیم چون یه عده ممکنه از پنجره های 500 متر اونورتر مارو دید بزنن و اگه ما بیحجاب باشیم گناهش گردن ماست)لب تابم رو با شارجرش بردارم 4 طبقه بیام پایین از حیاط رد بشم برم تو نمازخونه ببینم ای وای موقع نمازه یکم باید صب کنم خالی شه بعد که خالی شد بشینم کامپیوترو وصل کنم یهو میبینم ای وای یادم رفت منبع سرچمو بیارم برم بالا بیارمش برگردم سرچو بزنم یهو یادم میاد هم اتاقی میخواد غذا بگیره منم بگم واسم بگیره باز باید بیام بیرون چون نمازخونه انتن نداره بعد حرفام توی حیاط سرد برگردم..... و این میشه که کلا وقتی برمیگردم توی تخت باید بخوابم و بیخیال یه تحقیق بشم.

به متن بالا که نگاه میکنم میبینم صحبت از مشکلات خوابگاه مثنوی هفتاد منه. بیخیال.............